
Ezginin Günlüğü’nde buluşanlar kulübü
Hayatta en çok kaçındığımız şeyleri bazen kendi başımıza getirmekten geri duramayız. Bu yazının başına otururken “umarım nostaljiye kaymadan tamamlayabilirim” diye geçirdim içimden.Nostalji; “Bir zamanlar ne güzel şarkılar dinlerdik, ne mesuttuk, herkes ne kadar da iyiydi, gökyüzü nasıl da parlaktı…” Hepimiz biliyoruz ki kötüler hep vardı, birileri hep zulüm gördü ve dünyada savaşlar hiç eksik olmadı. İflah olmaz barış umudumu bir köşeye koyacak olursam, aklımın o pek gerçekçi tarafı, insan var...